تأثیر سیاست های اقتصادی دولت پهلوی اول بر اقتصاد بندر بوشهر 1304-1320ﻫ.ش

بندر بوشهر از دورۀ افشاریه تا اوایلدورۀ پهلوی مهم ترین بندر تجاری ایران در سواحل خلیج فارس بود. همزمان با روی کارآمدن دولت پهلوی اوّل، علی رغم اینکه بندر بوشهر فاقد تأسیسات بندری با معیارهای بین المللیبود، باز از سایر بنادر ایران فعال تر بود و اکثر شرکت های تجاری خارجی و تجارداخلی برای وارد و صادر کردن کالاهای خود از این بندر استفاده می کردند. در دورۀپهلوی اول سیاست های متعددی برای نوسازی کشور اتخاذ و اعمال شد. بخش قابل توجهی ازاین سیاست ها، سیاست های اقتصادی بودند. بخشی از سیاست های اقتصادی دولت باعثبرآمدن بندر خرمشهر به عنوان بندری با تأسیسات ارتباطی در مقابل بندر بوشهر شد. بخشیدیگر از سیاست های اقتصادی دولت پهلوی اول، مانند انحصار تجارت خارجی، نیز باعثرشد قاچاق و ناامنی در بندر بوشهر و افول روز افزون آن شد. این پژوهش علت جابجاییمرکزیت تجاری از بندر بوشهر به بندر خرمشهر را در راهبرد اقتصادی دورۀ پهلوی اولجستجو می کند. اگرچه یافته های این پژوهش رشد آماری تجارت بوشهر را نشان می دهند،اما این هم معلوم می شود که افزایش تجارت خارجی بندر بوشهر به دلیل بالا رفتن حجمتجارت خلیج فارس در پی راه اندازی خط آهن سراسری و از قِبَل شکوفایی تجاری بندرخرمشهر بوده است. با اجرا شدن سیاست های اقتصادی دولت مرکزی، بندر خرمشهر به بندراصلی ایران در سواحل خلیج فارس تبدیل شد و سهم بندر بوشهر از سیاست های اقتصادیدولت مرکزی تنها رشد قاچاق، ناامنی و نابسامانی